Einsog Elli orðaði það svo skemmtilega, þá er svona kríli nokkuð fullkomið home entertainment system. Audio/Visual og meira segja mjög interaktívt. Það fljúga dagarnir þar sem maður gerir ekki svo margt annað en dást að fyndnum svipbrigðum og nýrri færni, strjúka, skipta og rugga. Já og gefa mat.

Það allra skemmtilegasta er að fá bros. Það er ekki auðvelt að ná þessum yndislegum augnablikum á filmu, en mamma náði þessari.

Hilmar Gylfi er upprennandi partýljón. Hann er að minnsta kosti ekki mikið fyrir að vera einn neinstaðar og sér ekki ástæðu til að sofa endalaust. Tja eða sofa lengi yfirhöfuð sérstaklega á daginn og fram yfir miðnætti, svo við fáum að dansa um gólfin. Yfirleitt er hann nokkuð sáttur, svo framarlega sem hann fær að vera í fangi, en suma daga nýtast meðal annars vel góðu ráðin um djúpar hnébeygjur en allra best virkar appelsínuguli ræktarboltinn, sitja með gaurinn á honum og bounca upp og niður. Gulltryggt að hann róast.

Ég er að æfa hann í að sættast við fína MobyWrappið sem fuglabjargið gaf okkur. Hann var þó nokkuð ósáttur við að vera festur þarna til að byrja með, rumdi og ískraði í honum og hann gerði sitt besta til að spyrna sér út með höndum og fótum. (í takt við að hann er svo sperrtur og þykist ekki vera ungabarn) Furðu sterkur eiginlega. Músin lætur í sér heyra þegar þarf. Öskraði af óánægju þangað til ég hoppaði smá með hann svo varð hann hissa og róaðist. Þá kúrði hann í kúlu og steinsvaf þar meðan ég gat bæði borðað og bloggað... með báðum höndum.