Að komast á skrið

Hann varð sex mánaða í gær og ég tók eftir því í morgun að Hilmar var byrjaður að toga sig áfram. Hingað til hefur hann látið sér nægja að ýta sér afturábak. Að sama skapi er hann ekki langt frá því að fatta þetta með fæturnar.
Núna snýst hann eins og þyrluspaði, ýtir sér afturábak og togar sig áfram. Það hefur líklega háð honum helst á þessari stundu sem vídjóið var tekið upp, að sokkabuxurnar sem hann var í hengu eins og gallabuxur skoppara frá miðjum tíunda áratug tuttugustu aldarinnar, og griptappar úr gúmmí sem eiga að vera á hnjánum, voru staðsettir á miðjum sköflungi barnsins, og voru því engan veginn starfi sínu vaxnir.