Það sem vantar hér upp á eru sekúndurnar á undan. Þar sem Hilmar lá svona fram á hnéð á mér og starði á sjálfan sig, hugfanginn, í speglinum, rak hann upp skellihlátur að því sem hann sá. Spegillinn er enda svona förðunarspegill sem stækkar spegilmyndina umtalsvert. Það hefur drengnum greinilega þótt dálítið fyndið.
No comments:
Post a Comment